Ποιος είναι τελικά ο ¨βολεμένος¨ ;

Ούτε μια, ούτε δύο αλλά… τρεις Γενικές Συνελεύσεις χρειάστηκαν για να εμπεδώσουν ορισμένοι την βούληση του φοιτητικού μας Συλλόγου.

Είναι εκείνοι που ήρθαν στην πρώτη Γ.Σ. έχοντας ως επιχείρημα πως «πρέπει να ψηφίσουμε κατάληψη για να μη φανούμε ανακόλουθοι». Σαν να μην άλλαξε τίποτα από τον Ιούνιο ως τώρα. Σαν να μη δόθηκε το προσχέδιο του Νόμου-Πλαισίου στη δημοσιότητα. Σαν να μην αφιερώθηκαν εκατοντάδες ώρες τηλεοπτικού χρόνου και σαν να μην αναλύθηκαν όλες οι πτυχές της παιδείας στον έντυπο τύπο.

Είναι εκείνοι που μετά το τέλος της τρίτης Συνέλευσης απέδωσαν με εξαιρετική ευκολία τον χαρακτηρισμό του ¨βολεμένου¨ σε κάθε συμφοιτητή τους που δεν στήριξε τα πλαίσιά τους.

Είναι εκείνοι που απέρριψαν μεν το Νόμο-Πλαίσιο, έστειλαν στο ‘πυρ το εξώτερον’ τη Συνταγματική αναθεώρηση αλλά ποτέ δεν είπαν τι οραματίζονται οι ίδιοι για το Πανεπιστήμιο. Το μόνο που είχαν να ζητήσουν ήταν το αυτονόητο: την αύξηση των κονδυλίων για την Παιδεία..

Είναι εκείνοι που απέρριψαν τον διάλογο, αναθεμάτισαν οποιονδήποτε συμμετέχει σ’ αυτόν, αλλά παρ’ όλ’ αυτά κόπτονται για τη δημοκρατία. Δεν είναι περίεργο όμως: οι συναγωνιστές και συνοδοιπόροι τους σε κάποιες άλλες σχολές, έχουν προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και ¨βάζουν λουκέτο¨ παρά τις αντίθετες αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων.

Η Δ.Α.Π.-Ν.Δ.Φ.Κ. πιστή στις δημοκρατικές της αρχές, συμμετείχε με τις δικές της θέσεις στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία. Εκεί διατύπωσε τις όποιες ενστάσεις ή διαφωνίες είχε με τις προωθούμενες αλλαγές χωρίς να παραβιάζει τα δικαιώματα των φοιτητών και μακριά από λογικές εντυπωσιασμού.

Σε βάθος χρόνου είμαστε σίγουροι πως θα φανεί ποιος υπήρξε πιο χρήσιμος για το φοιτητικό κίνημα
Και ελπίζουμε τότε οι ¨μη βολεμένοι¨ δε θα έχουν ξεχάσει όσα ΕΚΕΙΝΟΙ υποστήριζαν.



**Το παραπάνω κείμενο αναφέρεται στο ακαδημαικό έτος 2006-2007 και πιο συγκεκριμένα στις 3 συνελεύσεις που έλαβαν χώρα τον Γενάρη του 2007. Η κεντρική του ιδέα, όμως, αντιπροσωπεύει και τη σημερινή κατάσταση...